به نقل از «ایمنا»

روز جهانی مبارزه با کار کودکان/ افزایش کار اجباری کودکان در کشورهای عربی

تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۰۸۰۶

بحران‌های اقتصادی جدید، سیستم‌های حمایت اجتماعی را در کشورهای کم و متوسط درآمد تضعیف و محافظت از کودکان را در برابر ورود به مشاغل، دشوارتر کرده است. سازمان ملل‌متحد امسال به مناسبت روز مبارزه با کار کودکان، شعار «عدالت اجتماعی برای همه، به کار کودکان پایان دهید» را انتخاب کرده است.

به گزارش سرویس ترجمه، در سال‌های اخیر، پدیده کار کودکان با تشدید درگیری‌ها و نرخ بالای آوارگی و پناهندگی همراه بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان سازمان ملل‌متحد در راستای رسیدگی به وضعیت کودکان، در سال ۲۰۲۲ به‌عنوان بخشی از تلاش‌ها برای تشویق دولت‌های ملی و سازمان‌های بین‌المللی برای اقدام بیشتر علیه ورود کودکان به نیروی کار، کمپین «حمایت اجتماعی جامع برای پایان دادن به کودک‌کاری» را راه‌اندازی کرد، چراکه آمار ورود کودکان به دنیای کار بسیار بالا است.

افزایش کودکان کار در سراسر جهان

مطابق با ارقام سازمان بین‌المللی کار و یونیسف، امروزه بیش از ۱۶۰ میلیون کودک کار در سراسر جهان وجود دارد. تعداد ۸.۴ میلیون کودک نسبت به سال ۲۰۱۶ به این رقم افزوده شده است. به عبارت دیگر یک از هر ۱۰ کودک در سراسر جهان مشغول به کار هستند و تقریباً نیمی از آن‌ها (۷۹ میلیون کودک) در مشاغل خطرناکی کار می‌کنند که به‌طور مستقیم سلامت و رشد آن‌ها را به خطر می‌اندازد. این رقم نیز افزایش ۶.۵ میلیون نفری را نشان می‌دهد.

کودک‌کاری اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که خانواده‌ها به دلیل فقر، بیماری ناگهانی یک سرپرست یا از دست دادن شغل یک حقوق‌بگیر اولیه، با چالش‌های مالی یا فقدان اطمینان مواجه می‌شوند. آمارها حاکی از آن است که با وجود فشارهای اقتصادی اخیر در سراسر جهان در حال حاضر ۹ میلیون کودک دیگر سراسر جهان در معرض خطر پیوستن به بازار کار قرار دارند.

این کودکان در همه مشاغل، از مزارع قهوه، کاکائو و پنبه تا تولید لاستیک، در محیط‌های مملو از مواد شیمیایی سمی، صنایع و روی ماشین‌آلات خطرناک کار می‌کنند. در بنگلادش تقریباً نیمی از کودکانی که در صنعت جداسازی قطعات کشتی کار می‌کنند، کمتر از ۱۲ سال سن دارند و بیش از ۱۰۰ ساعت در هفته مشغول به کار هستند. این کار با خطر بالایی از وارد آمدن آسیب به کودکان همراه است و در عین حال آن‌ها را در معرض بخارهای سمی قرار می‌دهد.

ارقام ارائه‌شده نشان می‌دهد روند کاهشی کودک‌کاری برای نخستین بار طی ۲۰ سال گذشته رو به افزایش است. این رقم در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ و به‌دنبال وضع مقررات و شبکه‌های حمایت اجتماعی توسط دولت‌های اکثر کشورهای در حال توسعه به میزان ۹۴ میلیون نفر کاهش یافته بود، با این وجود شرایط فعلی موفقیت‌های به‌دست‌آمده قبلی را با خطر مواجه کرده است.

سازمان ملل این پدیده را به افزایش سطوح غالب فقر در جهان نسبت داده است، به‌نحوی‌که در کشورهای کمتر توسعه یافته، یک از هر چهار کودک، در کشورهای با درآمد متوسط رو به پایین ۹ درصد و در کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا هفت درصد از کل کودکان در بازار کار مشغول هستند.

اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد شامل پایان دادن به کار کودکان در همه اشکال تا سال ۲۰۲۵ می‌شود، اما این هدف بلندپروازانه دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسد و حتی افزایش چشمگیر ارقام فعلی نیز برای این سال پیش‌بینی شده است.

گسترش چشمگیر کار کودکان در مناطق عربی

کودک‌کاری در سال‌های اخیر به‌ویژه در مناطق عربی گسترش سریع و چشمگیری داشته است، حال‌آن‌که اکثریت قریب به اتفاق کشورهای عربی موافقت‌نامه‌های بین‌المللی را با هدف مبارزه با کار کودکان امضا و با هدف حمایت از کودکان، قوانین و مقررات محلی وضع کرده‌اند. آن‌ها همچنین برنامه‌هایی برای مهار این پدیده تا حذف کامل آن تا سال ۲۰۲۵ به تصویب رسانده‌اند که به‌نظر می‌رسد هیچیک از آن‌ها عملی نشده و حتی شرایط در تعدادی از آن‌ها نسبت به دهه گذشته بدتر هم شده است.

سازمان بین‌المللی کار تعداد کودکانی که در حال حاضر در بازار کار کشورهای عربی حضور دارند را حدود ۱۳.۴ میلیون نفر یعنی ۱۵ درصد از کل کودکان مناطق عربی تخمین زده است. این عدد نگران‌کننده بسیار بیشتر از نرخ‌های جهانی کودک‌کاری در کشورهایی با درآمد متوسط است و نشان می‌دهد عواملی استثنایی در مرزهای این مناطق وجود دارد که تعداد فزاینده‌ای از کودکان را به‌سمت بازار کار سوق می‌دهد.

امروزه بیش از نیمی از کشورهای عربی از جمله فلسطین، تونس، سوریه، سودان، سومالی، لیبی، لبنان، اردن، عراق و یمن به‌طور مستقیم تحت‌تأثیر درگیری‌های داخلی یا هجوم پناهندگان، مهاجران و آوارگان قرار دارند. این افراد از شبکه‌های ایمنی اجتماعی و کودکان آن‌ها از دسترسی به آموزش رایگان محروم هستند. از سوی دیگر گسترش فقر در میان خانواده‌های آسیب‌پذیر به سوق دادن کودکان به کار در شرایط وحشتناک منجر شده که تأثیر بحران اقتصادی جهانی بر کشورهای عربی نیز عامل تشدید این اوضاع است.

افزایش قیمت کالاهای اساسی در بازارهای جهانی طی سه سال گذشته به افزایش نرخ تورم در اکثر کشورهای عربی منجر شده و خانواده‌های بیشتری را به دلیل کاهش قدرت خرید به زیر خط فقر شدید سوق داده است. در نتیجه جذب کودکان به‌عنوان نیروی کار ارزان‌قیمت در بخش‌هایی هم‌چون کشاورزی افزایش یافته است تا جایی که حدود نیمی از کودکان کار در مصر، سودان و یمن در حال حاضر در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند.

علاوه بر این تلاش‌های رسمی دولت‌های عربی محدود به ایجاد قوانین و رویه‌هایی است که تلاش دارند پدیده کار اجباری کودکان را غیرقانونی کنند. موفقیت این تلاش‌ها بعید به‌نظر می‌رسد و انتظار می‌رود کودک‌کاری در این مناطق همچنان گسترش بیشتری داشته باشد، چراکه اقدامات پیشگیرانه اتخاذشده برای مقابله به کودک‌کاری باید همراه با راهبردهای توسعه همه‌جانبه باشد که به علل ریشه‌ای این روند از جمله افزایش فقر، نابودی شبکه‌های امنیت اجتماعی و افزایش تورم می‌پردازد و به بحران‌های ناشی از شرایط درگیری و آوارگی پاسخ می‌دهد.

انواع کودکان کار در مناطق عربی

کودک‌کاری در کشورهای عربی بر اساس خاستگاه‌ها متنوع این پدیده در انواع، اشکال و نرخ‌های متنوعی دیده می‌شود و حتی در بعضی مناطق پدیده‌ای عادی است. در کشوری هم‌چون مصر با توجه با فقر جاری در اکثر محله‌های قاهره و نگرش‌های مربوط به کودکان در مناطق روستایی، کار اجباری کودکان در معادن، صنایع ساختمانی و کشاورزی گسترده و نزدیک به ۹.۳ درصد از کل کارگران این بخش‌ها برابر با ۱.۶ میلیون کودک را در خود جای داده است که اکثریت قریب‌به‌اتفاق آن‌ها در شرایطی اسفناک کار می‌کنند.

درگیری‌های جاری در یمن طی ۱۰ سال گذشته نیز خانواده‌های این کشور را در شرایطی ناپایدار قرار داده و کودکان آن‌ها را به کار به‌ویژه در بخش کشاورزی مجبور کرده است. بیش از ۱۹۲ هزار کودک یمنی در نتیجه قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها، سموم، کودها و سایر مواد شیمیایی از آسم، اختلال بینایی، عفونت‌های پوستی، بیماری‌های گوارشی، صرع و عفونت‌های مختلف چشم رنج می‌برند.

شرایط وخیم اقتصادی در عراق نیز یک‌سوم کودکان این کشور را به‌سمت وارد شدن به دنیای کار برای حمایت از خانواده خود سوق می‌دهد. گسترش مشاغل غیررسمی، غیرقانونی و خارج از مقررات یا نظارت اتحادیه‌های دولتی یا محلی نیز منجر به افزایش کار کودکان شده است که بخش عمده‌ای از آن‌ها مشغول جمع‌آوری ضایعات هستند و این امر نگرانی‌های بهداشتی را افزایش می‌دهد.

آوارگی‌های ناشی از جنگ در سوریه و درگیری‌های جاری در لیبی نیز به فقدان نظارت دولتی بر بازار کار و افزایش تعداد خانواده‌هایی منجر شده است که برای گذران امور اقتصادی مجبور به تکیه بر کودکان خود هستند. طبق آمارها اکثر کودکان پناهنده سوری در بخش‌های مختلف اقتصادی لبنان کار می‌کنند.

عواقب گسترش کار اجباری کودکان

افزایش کار کودکان خطرات بهداشتی و انسانی قابل‌توجهی به‌دنبال دارد. این پدیده می‌تواند به آسیب شدید جسمی و روحی و حتی مرگ کودکان منجر یا به برده‌داری و استثمار جنسی و اقتصادی آن‌ها منتهی شود و آن‌ها را در معرض خشونت، آزار و سایر موارد نقض حقوق بشر قرار دهد. از سوی دیگر کودک‌کاری کودکان را از تحصیل، مراقبت‌های بهداشتی و تمام حقوق اساسی خود محروم می‌کند.

کودک‌کاری به هر دلیلی که رخ دهد، با افزایش نابرابری و تبعیض‌های اجتماعی همراه است، به رشد جسمی، ذهنی و اجتماعی کودک آسیب وارد و آن‌ها را در برابر فقر و محرومیت آسیب‌پذیر می‌کند. با وجود محرومیت این نسل‌ها از دسترسی به آموزش با کیفیت با خطرات جدی اقتصادی و اجتماعی نیز همراه است. بنابراین کشورهای عربی در دهه‌های آینده متحمل ضرر و زیان بسیاری خواهند شد که به‌دنبال از دست رفتن دسترسی یک نسل کامل به فرصت‌های آموزشی مورد نیاز برای یافتن مشاغل مناسب با در آمد خوب و توانایی کمک به جامعه است. کار اجباری کودکان تنها جوامع عرب را فقیر و فقیرتر می‌کند و مانع از دستیابی کشورها به اهداف توسعه مندرج در سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی خود می‌شود.

کد خبر 666601

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهای جهان اقدامات شهرهای جهان شهرداری اخبار شهری خبرهای شهری کودک کار حمایت از کودک کار کار کودکان انواع کار کودکان حمایت از ممنوعیت کار کودکان کار کودکان در جهان مقابله با کار کودک روز جهانی مبارزه با کار کودکان بحران های اقتصادی کرونا و بحران های اقتصادی سازمان ملل متحد کار اجباری کودکان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق کار اجباری کودکان سراسر جهان کشورهای عربی کودک کاری میلیون کودک کار می کنند خانواده ها کار کودکان مناطق عربی بین المللی سازمان ملل درگیری ها بازار کار کودک کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۰۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام